New Jersey లో బాలు

ఇప్పుడే సుజాత గారు బాలు గారికి వ్రాసిన లేఖ చూసా. రెండు వారల క్రితం న్యూ జెర్సీ లో ఆయన లైవ్ ప్రోగ్రాం కి వెళ్లాం. దాని మీద టపా వ్రాద్దాం వ్రాద్దాం అని బాధకిస్తున్డగానే సుజాత గారు తట్టి లేపినట్టుగా ఉంది ఆవిడ లేఖ.

ప్రోగ్రాం సాయంత్రం ఆరున్నరకి అంటే, ఆరు గంటలకల్లా వెళ్ళాం. చాంతాడంత లైను, పట్టు చీరల్లో వచ్చిన ఆంటిలు. సరే లైనులో నిలపడ్డాక "cameras not allowed" అని గుస గుస వినిపించింది. ఆఫీసు లో అడిగితే ఆడిటోరియం రూల్స్ వేరు, ప్రోగ్రాం రూల్స్ వేరు, మీరు అర్గానైజేర్స్ ని కనుక్కోండి అన్నారు. ఆ రద్దీ లో మనకి అర్గానైజేర్స్ ఎలా తెలుస్తారులే అని మా ఆయన్ని కామెర కార్ లో దాచమని చెప్పి నేను లైను లో నిలపడ్డా. ప్రోగ్రాం మొదలయ్యేసరికి ఏడున్నర. బాలు ని స్టేజి మీదికి ఆహ్వానించినప్పుడు చాలా సేపు standing ovation. అదే రోజు ప్రముఖ గేయ రచయిత వేటూరి పోయారని, ఆయన పాట "వేదం అణువణువున నాదం" తో మొదలు పెట్టారు. అన్నట్టు ఈ ప్రోగ్రాం లో ప్రముఖ గాయని ఎస్. పి. శైలజ కూడా పాల్గున్నారు. అప్పుడు బాలు అన్నారు "మాకు సమాచారం కొన్ని గంటల ముందే అందింది. సాధారణం గా ఇలాంటి విచారకరమైన రోజున నేను ఇండియా లో అయితే ప్రోగ్రాం చెయ్యను. కాని ఇక్కడ అలా చెయ్యటానికి వీలు లేదు అందుకని నాకు చాతనైనత వరకు ఈ ప్రోగ్రాం కి న్యాయం చేస్తాను" అని. దాదాపు ఒక ఇరవై పాటల్ని ఆయ పాడుంటారు . మిగతావి శ్రీ కృష, కల్పనా మరియు శైలజ గారు పాడారు. ఆయన "శంకరా...." అని మొదలెట్టగానే auditorium అంతా ఆగకుండా చప్పట్లు. సిరి సిరి మువ్వలో "రా దిగిరా..", "వీణ వేణువైన సరిగమ.." కూడా చాల బాగా పాడారు. జనాలంతా అరుస్తూ పాటలు రిక్వెస్ట్ చేస్తే చివరికి "మీరైతే రోజు కారులో పెట్టుకుని వింటారు కాబట్టి మీకు గుర్తుంటాయి. ముప్ఫై వేలకి పైగా పాటలు పాడాను. నాకెలా గుర్తుంటాయి చెప్పండి?" అన్నారు. చివరికి భరించలేక ఆడియన్సు అరుస్తున్న పాటలన్నీ ఒక్కొక్క దాని పల్లవి పాడారు. "కుర్రాళ్ళో కుర్రాళ్ళు", "ఆరేసుకోబోయి" పాడలేదని నేను డిస్సప్పాయింట్ అయ్యాను. మధ్యలో ఒకసారి "కావాలంటే ఫోటోలు తీసుకోండి కాని వీడియొ మాత్రం తీయకండి" అని ఆయన అనంగానే మొదలైన క్లిక్లు ప్రోగ్రాం పూర్తయ్యేంత వరకు ఆగలేదు.
Belated Happy Birthday Balu.

బాబోయి మల్టీ లెవెల్ మార్కెటింగ్ 2

సరే. ఒక రోజు International Farmer మార్కెట్ కి వెళ్ళా. మిరప కాయలు ఎరుతుంటే నా పక్కనే ఒక తెలుగు దంపతులు నిలబడ్డారు. ఒక నల్ల షర్టు అబ్బాయి వచ్చి "excuse me where is the nearest walmart" అన్నాడు. వేల్లేదో చెప్తుంటే నాకెందుకో అనుమానం వచ్చి తప్పుకున్నా. రెండు వారాల తరవాత మల్లి వెళ్ళినప్పుడు అదే అబ్బాయి ఇంకొక తెలుగు జంట కి సుత్తి వేస్తున్నాడు. సరేలే మనదగ్గరకొస్తే చూద్దాం అని నా పని నే చేసుకు పోతున్నా. ఇంతలో ఇంకొక అతను వచ్చి ఆవిడ తో "బయలు దేరుదామా అండి, చాలా లేట్ అయ్యింది" అంటే వాళ్ళు అతని దగ్గర నుంచి తప్పుకున్నారు. తరువాత వాళ్ళు అతనితో "కరెక్ట్ టైం కి వచ్చారండి. గంట నించి భరించ లేక చస్తున్నాం. జిడ్డు లాగ వదిలి పెట్టడు" అన్నారు. నేను ఎప్పుడు శనివారం నాలుగు గంటల టైం లో వెళ్ళేదాన్ని. దాదాపు ప్రతి సారి కనిపించేవాడు. కాని నాతో ఎప్పుడు మాట్లాడలేదు. ఒకసారి నేను మా ఆయనా వెళ్ళాం. మిరపకాయల దగ్గరే "excuse me " అని వినిపించింది. చూస్తే మన ఫ్రెండు. మా ఆయన దగ్గర కొచ్చి"వేర్ ఇస్ ది నేఅరేస్ట్ వాల్మార్ట్" అన్నాడు. ఓరిని యాడాది నించి వాల్మార్ట్ వెతుకుతున్నావా నాయనా అనుకుని, మా ఆయనకీ భరతనాట్యం లో సైగలు చేసాను. ఇప్పటికే ఈ శాల్తి గురించి చెప్పానేమో, మా ఆయన "ఐ డోన్ట్ నో" అన్నారు.

పట్టువదలని విక్రమార్కుడు: "are you new to this place"

మా ఆయన:"kind of "
ప వి: "where do you work "

మా ఆ:"I don 't work "
ప వి:"సో యు are a student "
మా ఆ:"yeah "
ప వి:"what are you studying ?"
మా అ:"పి హెచ్ డి "
ప వి:"ఇస్ ఇట్ ట్రు దట్ యు పీపుల్ గెట్ paid a lot "
మా ఆ: "హి హి హి"

ప వి:"she is your missusఆ?" (నన్ను చూపించి)
యింక నాకు ఒళ్ళు మండి మా ఆయన కేసి చూసి "షాల్ వి గో?" అన్నాను. తెలుగు మాట్లాడితే తెలుగు లో కొడతాడని నా భయం.
మొత్తానికి ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వ కుండా బయట పడ్డాం. ఆ తరవాత ఆ మార్కెట్ తీసెయ్యడం తో వేరే చోటికి వెళ్తున్నాను. అక్కడెందుకో కనిపించటం లేదు.

ఒక రోజు ట్రైన్ లో వెళ్తుంటే ఒక దేశి అబ్బాయి ఎక్కడో చూసినట్టు కనిపిస్తే రెండు మూడు సార్లు అతని వైపే చూసాను. అతను నన్ను చూడగానే చాలా ఇబ్బంది గా అనిపించి "I am sorry I did not mean to stare at you. You look very familiar" అంటే అతను నావైపు ఒక లుక్కిచ్చి "yeah you are from so and so marketing right" అన్నాడు. "No I am not" అని అతనితో గట్టిగా అన్నానే కాని చాలా సిగ్గనిపించింది. ఈ మార్కెటింగ్ ల పుణ్యమా అని మన దేశీయులు కనిపిస్తే కనీసం నవ్వటానికి కూడా లేదు.

ఇలాంటి అనుభవాలు ఫ్రండ్స్ చెప్పినవి ఎన్నెన్నో. మాల్స్ లో, వాల్మార్ట్ లో ఇంకా చాల చోట్ల. ఈ గొడవేమిటో, ఎప్పుడాగుతుందో? దార్లో నిలబెట్టి మనుషుల్ని ఇబ్బంది పెట్టటం ఎప్పుదాపుతారో ఏమో? మీకు ఉన్నాయా అనుభవాలు. అయితే చెప్పండి మరి.
అసలు నాకేమనిపిస్తోందంటే వీసా stamping అవ్వంగానే ఇక్కడికొచ్చే జనాలకి ఈ విషయం మీద క్లాసు తీసుకుని పంపిస్తే బెటర్ అని. ఏమంటారు?

బాబోయి మల్టీ లెవెల్ మార్కెటింగ్

హైదరాబాద్ లో ఒక సాయంత్రం. నేను మా అమ్మా పెద్ద పనేమీ లేదని ఇంట్లో హస్కు మాట్లాడుకుంటున్నాం. ఇంతలో మా మేనత్త గారి అబ్బాయి వచ్చాడు. పిచ్చా పాటి అయ్యాక "మను రేపు అమెరికా నించి వస్తోంది అత్తమ్మా. బిజినెస్ పని మీద వస్తోందట ఎక్కువ రోజులు ఉండనని చెప్పిందట" అన్నాడు. ఈ మను మాకున్న చాలాఆఆఆఆఆఅ మంది కజిన్ లలో ఒకామె. మా అమ్మ జీవితం లో రెండిటికి చాలా భయపడుతుంది. ఒకటి దేవుడు, రెండోది బిజినెస్. మా ఇంట్లో కొందరు సొంత బిజినెస్ లు పెట్టి నష్టపోవటం తో మా అమ్మ భయం చాల ఎక్కువైంది. మేమేప్పుడైన పొరపాట్న బిజినెస్, investments లాంటి మాటలు మాట్లాడితే "ఎస్తేస్తా" అన్నట్టు చూస్తుంది. సరే ఈ కజిన్ బిజినెస్ విషయం లో నాకు curiosity పెరిగింది. చాలా మైల్డ్ గా ఉండే అమ్మాయి అసలు బిజినెస్ ఎలా చేస్తోందబ్బా? అసలు ఏమిటి బిజినెస్? ఏమా కధ? మా బావ నడిగితే,"ఏదో _____________ బిజినెస్ అట, మనం ఏదో కొని ఇంకొకళ్ళకి అమ్మాలట, అప్పుడు ఆ కొన్న వాళ్ళు కూడా అ బిజినెస్ లో చేరినట్టు అట. అలా నీ కింద లెవెల్ వాళ్ళు ఎంత మందిని చేర్చుకుంటే నీకు అంత ప్రాఫిట్ అట" అంటూ తనకి తెలిసినదేదో చెప్పాడు. సరేలే మనకెందుకులే అని నేను ఊరుకుంటుంటే "మీరు కూడా చేరతారా అత్తమ్మా? మేమందరం కూడా దాని గురిచి తెలుసుకుని చేరదామనుకున్తున్నాం" అన్నాడు. మా అమ్మకి టెన్షన్ వచ్చి "వద్దులే. నాకేందుకోచ్చిన బిజినెస్లు" అంది కాని రెండు రోజులు మా అమ్మ కి నిద్దరపట్టలేదు. తన అత్తగారి వైపు వాళ్ళందరూ తనని బిజినెస్ చెయ్యమని పీడిస్తున్నట్టు మా అమ్మకి ఆ రోజుల్లో కలలు వచ్చాయేమోనని నాకైతే అనుమానమే. సరే మా కజిన్ వచ్చి వెళ్ళిపోయింది. ఏదో ________ మాటలు సాగాయి కాని నేను పెద్ద పట్టించుకోలే. ఇద్దరు ముగ్గురు కజిన్లు చేరారు అందులో. మద్రాస్, బంగళూరు లాంటి చోట్లకి మీటింగ్స్ కి వెళ్తున్నామనేవారు, అక్కడ షాపింగ్ లు చేసేవారు. అంతా నడుస్తోంది. మా అమ్మ అందులో ఒకరిని అడిగితే మొత్తం మీద ఎం చెప్పారో తెలీదు కాని ఏదో డిష్ వాషింగ్ సోప్ మాత్రం నాలుగు వందలు చెప్పారట. ఇది 1997 లో మాట.
కట్ చేస్తే ......
నేను ఇక్కడికి వచ్చినప్పుడు ఒక సారి మను వాళ్ళింటికి వెళ్లాను. ఒక రూం నిండా ____ సామాన్లె. stationary , కాస్మెటిక్స్ ........ అన్ని. వాళ్ళింట్లో ఆ రోజు చాలా మంది వచ్చారు. పార్టీ కాదు కాని ఏదో బిజినెస్ కి సంబంధించిన gathering . అంతా బాగా డబ్బున్న వాళ్ళలాగే ఉన్నారు. ఎవ్వరు పెద్ద బాధ పడుతున్నట్టు అనిపించలేదు. మను నాతో ఎప్పుడు దీని గురించి మాట్లాడలేదు. ఇప్పుడనిపిస్తోంది, "బిజినెస్ లో చేరు, చాలా డబ్బు సంపాదిన్చులోవచ్చు," అంటూ నాకు చెప్తే నేను అక్వర్డ్ గా ఫీల్ అవుతానేమోనని చెప్పలేదేమో బహుసా.
మళ్లీ కట్ చేస్తే ...
మనం graduate అయ్యి ఊళ్లు ఏలటం మొదలు పెట్టాం. వేరే ఊరు షిఫ్ట్ అయిన కొత్తలో, నన్ను ఇక్కడ సెటిల్ చెయ్యటానికి మా అయన (అప్పుడు మా ఆయన కాదు లెండి) వాళ్ళ తమ్ముడు, కజిన్, భార్య వచ్చారు. టీవీ కొనుక్కుందామని వాల్మార్ట్ వెళ్లాం. వెళ్తుంటే, కార్ లో సంభాషణ _________ మీదకి మారింది. Conversation :
ఒకరు: అమ్మో. వాళ్ళ గొడవ పడలేం బాబు. రోడ్డు మీద ఎక్కడ పడితే అక్కడ ఆపేస్తారు.
ఇంకొకరు: మా కాలేజీ లో __________ వాల్లోస్తున్నారంటే, కిటికీ లో నించి చూసి తలుపులు తీసేవాళ్ళం కాదు.
మరొకరు:"ఒకసారి ఇలాగే నేను, విజయ్ మాల్ కి వెళ్ళినప్పుడు ఒకతను విజయ్ ని "మిమ్మల్నేప్పుడో చూసినట్టుంది" అంటూ మాట కలిపాడు. విజయ్ వాడికి ఫోన్ నెంబర్ ఇచ్చాడు. ఆతరవాత యాడాది పాటు రోజు ఫోన్లె. ______ చేరతావా? అని.

సరే వాల్మార్ట్ చేరాక, మా ఆయనా వాళ్ళ కజిన్ ఒక వైపుకి వెళ్తే, మిగతా ముగ్గురం ఇంకో వైపు వెళ్లాం. కొంచెం సేపైయ్యాక "హాయ్" అని పలకరింపు వినిపించింది. వెనక్కి తిరిగి చూస్తే ఒకతను నవ్వుతు చూస్తున్నాడు. మేము నవ్వితే "do you know the way to the nearest target" అన్నాడు. నేను "we are new to this place" అంటే, "I am new here too. can I get your phone number so we can keep in touch" నా చేతిలో సెల్ ఉంది. నాదగ్గర ఫోన్ లేదని చెప్పటానికి లేదు. నీ నెంబర్ ఇవ్వు బాబు ఆ టచ్ లో ఏదో నేనే ఉంటాను అని చెప్పబోఎంతలో నా కాలి మీద ఏదో పాకినట్టని పిస్తే కిందకి చూసా. మా మరిది నా కాలి మీద తడుతున్నాడు. stranger కి నెంబర్ ఇవ్వకు అని చెప్తున్నా డెమో అనుకుని కళ్ళ తోటే భరతనాట్యం చేసి మొత్తానికి ఆ అబ్బాయి నెంబర్ తీసుకుని బయట పడ్డా. ఇంతలో మా ఆయనకీ నాతో ఉన్న మా తోటి కోడలు ఫోన్ చేసేసింది "ఇక్కడ వీడెవడో మమ్మల్ని ఫోన్ నెంబర్ అడుగుతున్నాడు" అని. అందరు నన్ను తిట్లు. నేనేమో ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వలేదు కూడా. మా మరిదేమో వాడు ______ వాడేమో అని నీకు సైగ చేస్తున్నా అర్ధం చేసుకోవేంటి? అంటాడు. కాలి మీద వ్రాస్తే అర్ధమవుతుందా? మేము వెళ్లి పోతుంటే పక్కనే ఉన్న స్టార్ట్ bucks లో ఆ అబ్బాయి దాదాపు పది మంది తో కాఫీ తాగుతూ కనిపించాడు.
మిగతా అనుభవాలు తరవాతి పోస్ట్ లో.

నాక్కొన్ని డౌట్లు

చిన్నప్పుడు నేను, మా తమ్ముడు రాఘవేంద్ర స్వామి గుడి కి తరచు వెళుతూ ఉండేవాళ్ళం. అమ్మ మా తమ్ముడికి ఎప్పుడు చెప్పేది "తీర్ధం తీసుకున్నాక, కాళ్ళు మొత్తం జాపి సాష్టాంగం చెయ్యి. చేసేటప్పుడు కళ్ళజోడు తీసెయ్యి " అని. నేనైతే బుద్ధిగా సరే అనేదాన్ని. మరి నేను కదా, అందుకని. మా వాడు మాత్రం, "ఎందుకు? ఎవరు చెప్పారు తియ్యమని" అనేవాడు. మా అమ్మకి మండిపోయ్యి "చెప్పిన పని చెయ్యి. పిచ్చి ప్రశ్నలు నువ్వును. మొన్న ఎవరో టీవీ లో శంకరాచార్యుల వారు అలా చెప్పారని చెప్పారు" అంటే, "అసలు శంకరాచార్యులవారు BC టైం లో ఉండేవారు కదా? ఆ రోజుల్లో జనాలకి కళ్ళజోడు ఉండేదా?" అని వీడు మళ్ళి ఆర్గుమెంటు. మా అమ్మకి విసుగొచ్చి లోపలి వెళ్లి పొయ్యేది.
నిజానికి ఇలాంటివి పిచ్చి డౌట్లు కాదు. మనకి తెలిసిన ఇన్ఫర్మేషన్ తక్కువవటం వాళ్ళ ఇలా జరుగుతుండచ్చు. ఇలాంటి డౌట్లు నాకు వస్తాయి కొన్ని సార్లు. ఇప్పుడు మాత్రం రెండింటిని గురించి వ్రాస్తాను. నాకు sincere గా వచ్చిన సందేహాలివి. మన పురాణాలని, culture ని కించపరచటానికి మాత్రం నేను ఇవి వ్రాయట్లేదు సుమా. అపార్ధం మాత్రం చేసుకోకండి.
వినాయక చవితి రోజు కధలో కృష్ణుడి నీలాప నిందల కధ ఉంటుంది. అందులో జాంబవంతుడు సమంతక మణి తన కూతురి ఉయ్యాల మీద కట్టటానికి తీసుకెల్తాడని ఉంటుంది. కృష్ణుడితో యుద్ధం అయ్యాక ఆ కూతురినే ఆయనకిచ్చి పెళ్లి చేసేసాడని ఉంటుంది. ఉయ్యాల లో పడుకునే పాపకి అప్పుడే పెళ్ళేంటి? లేకపోతే ఇది చెట్టుకు కట్టుకుని teenage అమ్మాయిలు ఊగే ఉయ్యాలా? అలా అయితే మణి ఎందుకు?

చందమామ లో చదివే కధల్లో చాల మటుకు చదివేవాళ్ళం ఎవరో ఒక ముని లేకపోతే రాజు వీర లెవెల్ లో తపస్సు చేస్తుంటే ఇంద్రుడు వచ్చి disturb చేసేస్తాడు అని. వేరే వాళ్ళు తపస్సు చేస్తుంటే ఆయనికి ఎందుకంత ప్రాబ్లం? ఇదే మాట నేను మా ఫ్రెండ్ తో అంటే తనన్నాడు, "according to some schools of thought, ఇంద్రుడు అనేది ఒక పదవి లాంటిది, సో ఆ పదవి పోతుందేమో అని current ఇంద్రుడికి ప్రాబ్లం అయ్యుండచ్చు" అని.
పైన నేను చెప్పినట్లు, నాకు తెలియని పురాణాలు ఇక్కడ ఉండొచ్చు. సో మీకు తెలిస్తే నా సందేహాలు తీరుస్తారని ఆశిస్తున్నాను.
మనవి: దయచేసి మూఢ నమ్మకాలపై మీ అభిప్రాయాలని ఇక్కడ కామెంట్స్ లో వ్రాయవద్దని మనవి. అలాగే, ఇది నేను సరదాకి వ్రాసిన పోస్ట్. ఎవ్వరిని కించ పరచటానికి మాత్రం కాదు. మీకు నచ్చక పోతే, మన్నించమని మనవి అంతే కాని offensive కామెంట్స్ మాత్రం పెట్టకండి.

Frustration ఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆఆ

మొన్న, మొన్ననే హైదరాబాద్ లో బుక్ ఫెయిర్ అయినప్పుడు నేను కష్టపడి వ్రాసుకున్న పుస్తకాల లిస్టు అమ్మకిచ్చి తెమ్మన్నానా? అప్పుడు అమ్మ, నాన్న నా కోసం తిరిగి నేను అడిగిన పుస్తకాలు (అవి దొరకక పోతే పుబ్లిషెర్ కి ఫోన్ చేసి మరీ కనుక్కుని) కొని తెచ్చారా? మా అమ్మేమో, "అన్ని పుస్తకాలు పోస్ట్ లో నేను పంపించను, వచ్చే నెల మీ తోటికోడలు వాళ్ళ అమ్మ వస్తోందిగా, ఆవిడతో పంపిస్తాను. మీ అత్తగారికిస్తాను, ఆవిడ చెప్తే తీసుకెళ్తుంది లే పరవాలేదు. మేమోచ్చినప్పుడు పట్రామేంటి? దానితో బాటు అరకిలో ఆవకాయి, అరకిలో మాగాయి పంపిస్తాను" అని నన్ను irritate చేస్తోందా?
ఇప్పుడేమో కల్పన గారేమో, అసలు కధంటే ఏంటి? దాన్ని ఎలా చదవాలి, పరిగెడ్తు చదవకూడదు మెల్లగా ఆస్వాదించాలి అంటూ lecture లు. పైగా సుజాత గారు, నెమలికన్ను మురళి, లలిత వీళ్ళందరూనేమో మేము ఈ బుక్ చదివాం, ఆ బుక్ చదివాం, ఆహా, ఓహో అంటూ బ్లాగ్ పోస్ట్లు. ఈ కొత్త పాళీ గారేమో మెల్లగా ఒక బుక్ వ్రాసేసి, గమ్మున ఇండియా వెళ్లి, ఆవిష్కరించేసుకుని వచ్చేసి అసలు ఆ బుక్ ఏంటి, అమెరికా లో ఉన్న వాళ్లకి ఎలా దొరుకుతుంది అని చెప్పనైనా చెప్పకుండా, పైగా "కీ బోర్డ్ దుమ్ము దులపండి, చెలరేగి పొండి" అంటూ రెచ్చగొట్టటం. అసలేమైనా బాగుందా? అహ, బాగుందా అంట? నాక్కోపమోచ్చేస్తోన్దంతే. frustration రాకపోతే ఏమవుతుంది? మీరైనా చెప్పండి.

పలువురు తమిళులు - ఒక తెలుగు: న్యూ ఇయర్ పార్టీ

ఇప్పుడే సునీత గారి "వేర్ ఇస్ ది పార్టీ" పోస్ట్ చదివి కామెంట్ చేద్దామనుకున్నా. కాని చాలా పెద్ద కామెంట్ అవుతుందని నేనే పోస్ట్ తున్నా.

ఈ సారి న్యూ ఇయర్ వీకెండ్ కి మా మరిది వాళ్ళ ఊరు వెళ్లాం. వెళ్ళే ముందు రోజు చెప్పారు వాళ్ళు నాకు ఎవరింట్లోనో పార్టీ ఉంది ముప్ఫై ఒకటిన అని. వాళ్ళ ఫ్రండ్స్ అందరికి ఒక గూగుల్ గ్రూప్ ఏదో ఉంది. అది ఓపెన్ చేసి ఇవాళ్ళ పార్టీ కి ఎవరెవరు వస్తారు,వాళ్ళ ఫోటో లు, వాళ్ళు దేని గురించి మాట్లాడతారు అని గురువారం పొద్దున్న నిద్దర లేవగానే మా తోటి కోడలు వివరించి చెప్పసాగింది. మా అయన ఊరుకోక "ఎప్పుడు వెళ్ళాలి" అనడిగారు. వాళ్ళింటికి వెళ్లాం, వాల్లెప్పుడు తీసికేల్తే అప్పుడే వెళ్లోచ్చుగా? మా తోటి కోడలు అంది "ఆరింటికి రమ్మన్నారు, ఏడు గంటలకల్లా బయలుదేరదాం" ఆ లాజిక్కు నాకర్ధం కాలేదు. కాకపోతే నాకు ఇక్కడ పార్టీల గురించి ఎక్కువ తెలీదు. హైదరాబాద్ లో అయితే "రేపు సాయంత్రం మా ఇంటికి భోజనానికి రండి" అని పిలిస్తే బాగా తెలిసిన వాళ్ళైతే, లేదా పిన్నులూ, మామయ్యలు ఆ టైపు లో అయితే మా అమ్మ నాలుగు గంటలకే బయలుదేరేది "వాళ్లకి వంట కి సాయం అవసరం అవుతుందే పాపం" అని. అంతగా తెలీని వాళ్ళైతే ఆరు గంటలకి వెళ్ళేవాళ్ళం మాట్లాడుకుని ఎనిమిది గంటలకి తినేయ్యోచ్చని. యింక ఇక్కడి సంగతంటారా, ప్రతి గంటకి ఫోన్ చేసి అప్ డేట్ ఇస్తూనే ఉంటారు కాబట్టి బయలు దేరేతప్పుడు ఫోన్ చెయ్యటం ముఖ్యం కాబట్టి పెద్ద సమస్యే లేదు.

మా తోటి కోడల్ని వంట చేయ్యఖరలేకుండా చపాతి కొని తెచ్చేయమన్నారట. ఆన్నట్టు చెప్పటం మర్చి పోయా ఇది "kind of potluck, kind of not". అంటే ఏంటంటే, చాలా మటుకు వంటలు ఆ ఇంటావిడ చేస్తుంది, కొన్ని మాత్రం గెస్ట్లు పట్టుకేల్తారు. సరే ఎలాగో స్నో, స్లీట్ ల మధ్య, హోల్ ఫూడ్స్ చపాతిల పాకెట్లు పట్టుకుని సదరు హోస్ట్ ఇంటికి చేరుకున్నాం. మా అయన ఆ చపాతీలు ఉన్న బాగ్ నాకిచ్చి "నేను కార్ పార్క్ చేసాక తమ్ముడి తో వస్తాను. నువ్వెళ్ళు" అని నన్ను తోసేసాడు. లోపలికెల్తే, బయట రూం లో మగవాళ్ళందరూ కూర్చుని మాట్లాడుకుంటున్నారు (అని నేను అనుకున్నాను). కోట్ పెడదామని చూస్తే నాకు క్లోసేట్ కనిపించలేదు. మా తోటి కోడలు తన కోట్ ని లివింగ్ రూం లో ఉన్న మెట్ల రైలింగ్ మీద, మిగతా కోట్ల మీద వేసేసి, నువ్వు కూడా అలాగే చెయ్యాలి అని నేను నీకు స్పెషల్ గా చెప్పాలా ? అన్నట్టుగా చూసింది. సరే నేను అలాగే చేసి, ముందుకి నడిచా. కిచెన్, లివింగ్ రూం కలిపి ఉన్న ఇల్లు కావడం తో కిచెన్ లో, లివింగ్ రూం లో, పక్కనే ఉన్న పిల్లల ప్లే రూం లో ఇలా పలు చోట్ల ఆడవాళ్ళూ మాట్లాడుతూ కనిపించారు (వీళ్ళు నిజంగానే మాట్లాడుతున్నారు లెండి) మీరు గమనించ వలసిన విషయం ఏమిటంటే నేను ఇంకా లివింగ్ రూం లోపలి వెళ్ళలేదు. మా తోటి కోడలు మాయ మయి పోయింది (అంటే అక్కడి వాళ్ళల్లో కలిసిపోయింది) ఈ లోపలే ఎవరో వచ్చి నా చేతిలో ఉన్న చపాతి ప్యాకెట్లు లాగేసుకున్నారు. కొంత మంది కిచెన్ లో వంటలు చేస్తున్నారు అని నేను అప్పుడు గమనించాను. ఆ వంటల వాసన నా కొత్త కోట్ కి తగులుతుందిరా భగవంతుడా అని బాధ పడుతూ లోపలి చూసా. ఆ హోస్ట్ అంటోంది తమిళం లో "లేట్ అయ్యిందేంటి?". "మా బావగారు తోటి కోడలు ఇప్పుడే చేరారు. పాపం స్లీట్ కదా రోడ్ అంతా. లేట్ అయ్యిది" ఈ రిహార్సల్ నాకు ముందే అయిపోవడం తో నేను పెద్ద ఆశ్చర్య పడలా.

సరే గడపలోనే నిలబడ లేను కదా? మనకి తెలిసిన మొహం ఒక్కటైనా కనిపించక పోతుందా అని లోపలి వెళ్ళా. "హాయ్" అంటూ క్రితం సారి మా మరిది ఇంటికి వచ్చిన ఒక ఫ్రెండు పలకరించింది. కొంచెం సేపు మాట్లాడి వెళ్లి పొయ్యింది "let me take a look at what else is going on" అంటూ. అప్పుడప్పుడు ఎవరైనా వచ్చి పలకరిస్తే మాట్లాడటం. ఇలా ఉంటుంది conversation

కొత్త ఆవిడ: "ఎప్పిడి ఇరికింగే"

నేను: "హి హి హి I don't know Tamil" (నిజం చెప్పాలంటే పైదానికీ నాకు అర్ధం తెలుసు. కాకపోతే ఇప్పుడు జరగబోయే సంభాషణ ఒక రెండు లైన్ల తరవాత జరుగుతుంది తప్ప నాకు పెద్ద ఫరక్ పడదు. అది సంగతి)
కొ. ఆ: Oh you don't know Tamil? Are you new here?

నేను: Yeah. do you see that lady there? she is my co-sister.

మాది భాషాంతర వివాహం అని అక్కడ దాదాపు చాలా మందికే తెలుసు కాబట్టి సంభాషణ ని ఆంగ్లం లోకి మార్చి కొంచెం సేపు నాతో మాట్లాడి వెళ్లి పోవడం.

అక్కడ అందరి కంటే పెద్దవాళ్ళైన ఒక దంపతులున్నారు. వాళ్ళు దాదాపు ప్రతి ఫంక్షన్/పార్టీ కి వస్తారు. పెద్ద జోకు ఏంటంటే వాళ్ళు తప్ప ఆ వయసు వాళ్ళు అక్కడ ఇంకెవ్వరు ఉండరు. ఆవిడ ఈ పార్టీ కి అరిసెల లాంటి స్వీట్ తెచ్చింది. దాని పేరు మర్చి పొయ్యా. బలే ఉన్నాయవి. ఎనీ వే, కొంచెం సేపయ్యాక భోజనం వైపు టాపిక్ మళ్ళింది. నాకు ఆకలిగానే ఉంది కాబట్టి సరే అని తినటానికి లేద్దామనుకుంటే ఎవ్వరు లెవరు. అక్కడ రూల్ ఏంటంటే ముందు మగవాళ్ళందరూ భోజనం చేసాక తరవాత ఆడవాళ్ళు తింటారట. నేను తలుపు దగ్గర నుంచుని చూస్తే "మెన్" అందరు ఫుల్లుగా మెక్కుతున్నారు. మా ఆయన నా వేపు నిస్సహాయంగా చూసి ఓ వెర్రి నవ్వు నవ్వాడు. ఏడవలేక నేనూ నవ్వా. వాళ్ళ తిండి అయ్యాక మమ్మల్ని రమ్మన్నారు. నేనూ వెళ్ళే లోపలే ఒకావిడ వచ్చి "ఆపం అయ్యిపోయ్యాయి ఇంకొన్ని చేద్దామా" అంటూ స్టవ్ ఆన్ చేసింది. దోస పిండి లాంటి దాన్ని చిన్న మూకుడు లో పోసి దాన్ని ఇటు, అటు తిప్పి కొంచెం సేపయ్యినతరవాత తీసేస్తారు. అప్పుడు ఆ దోస ఒక "bowl " shape లో వస్తుంది. అవి చేస్తుంటే చూడడం నాకు బలే సరదా వేసి చూస్తూ నిలబడ్డా. "I really like the way you are making it. It is very funny" అన్నా. నా ఉద్దేశం ఏంటంటే "భలే చేస్తున్నారే" అని అందామని. ఆ హోస్ట్ పిల్లకి కొంచెం కోపం వచ్చినట్టుంది "ఫన్ని వా, అడ పావి" అంది. ఎందుకులే నాకు తమిళ్ తో బాటు ఇంగ్లిషు కూడా రాదనీ పేరు తెచ్చుకోవటం అని అక్కడ నించి బయట పడ్డా. అసలు "this aapam making process is very innovative" అనాల్సింది. కనీసం నా ఉద్దేసమైనా వాళ్లకి అర్ధం అయ్యేది. వాటిని కొబ్బరి పాలు, చక్కర కలిపిన పాలతో తిన్నాం. ఇడ్లీలు, చట్నీ, సాంబార్, చిక్కుడుకాయ కూర యింక చాలానే ఉన్నాయి వంటకాలు. అయ్యాక గేమ్స్ ఆడారు. ఆ వచ్చిన పెద్దావిడతో నేను "మీరు చేసిన స్వీట్ చాలా బాగుంది" అంటూ మాట కలిపి చాల సేపే మాట్లాడా. నిజంగానే స్వీట్ బాగుంది. నేనేమి ఊరికే ఆనలా. ఆవిడ కూడా వాళ్ళు ఎప్పుడు స్టేట్స్ వచ్చింది, పిల్లలు, ఆవిడ కొన్ని రోజులు ఉద్యోగం చెయ్యడం తరవాత సొంత బిజినెస్ పెట్టడం అంతా చెప్పింది.
ఆ దంపతులు కేకు కోశాక, రస మలై తిని, "పళ్ళ పాయసం" తిని/తాగి, ఆపిల్ సైడర్ టోస్ట్ తో కొత్త సంవత్సరానికి స్వాగతం చెప్పాం.

వచ్చేటప్పుడు ఎవరెవరు ఎలాంటి చీర/సల్వార్ కమీజ్ లో వచ్చారు, వాళ్ళ నగల, మరియు కార్ల details ఏంటి లాంటి విషయాలతో టైం పాస్స్ అయి పోయింది.

తరువాతి రోజు మా తోటి కోడలు నాతో "మంగమ్మ గారి తో ఏంటి మాట్లాడారు" అని అడిగింది. (అది నిజంగా ఆవిడ పేరు కాదు లెండి, నేనే సృష్టించా). మనసులో విషయాలు మనసులో దాచుకుని పైకి టిక్కు టిక్కు మంటూ, తుక్కు అన్సర్లు చెప్పలేని నేను మా సంభాషణ అంతా పూస గుచ్చినట్టు చెప్పేసా. అప్పుడా అమ్మాయి "నేను కూడా ఆవిడని అన్ని ప్రశ్నలు ఎప్పుడు అడగలేదు. మీరు బలే అడిగారు" అని నా మీద సటైరు విసిరింది. తరవాత మా అయన అన్నారు "పార్టీ లో మగవాళ్ళు చాలా మంది పరిచయం లేని వాళ్ళే. వాళ్ళ వైఫ్ కి తెలిసిన వాళ్ళ పార్టీ అని వచ్చిన వాళ్ళే. ఎవరూ ఎక్కువ మాట్లాడు కోలేదు. చాల మంది ఒకళ్ళ మొహాలు ఒకళ్ళు చూసుకున్నారు. It got better after we started playing games" అని.

"ఈ పోస్ట్ వ్రాయటం ద్వారా ఎవ్వరిని ఎగతాళి చెయ్యటం నా ఉద్దేశం కాదు" అని నేను పెద్ద disclaimer పెట్టను. ఎందుకంటే ఇలాంటి పార్టీలల్లో, వాటికి ముందు/తరవాతా జరిగే ప్రీ, పోస్ట్ పార్టీ వ్యవహారాలలో కొన్ని విషయాలు నాకు చాలా చికాకు. కొన్ని విషయాలు మాత్రం నాకు చాలా ఇష్టం.
పార్టీ అనేది మనకి ఇష్టమయిన వాళ్ళని పిలిచి వాళ్ళతో సమయం గడపటం. పార్టీ కి ముందర జరిగే preparations సరదాగా ఉండాలి కాని తల నొప్పి వ్యవహారం కాకూడదు.
Readers అందరికి ఈ సందర్భంగా కొన్ని విషయాలు చెప్పాలను కుంటున్నాను.
-- మీ ఇంటికి సరిపోయేంత మంది నే పిలవండి. ఎక్కువ మందిని పిలిచి సోఫా, కార్పెట్ పాడయ్యి, క్లీన్ అప్ కష్టమయ్యి ఇబ్బంది పడకండి.
-- మీ ఇంట్లో పార్టీ చేసుకుంటుంటే మీకు ఇష్టం అయిన వాళ్ళనే పిలవండి, ఇష్టం లేని వాళ్ళని మొహమాటం కొద్ది పిలిచి, వాళ్ళని ఇబ్బంది పెట్టి మీరు ఇబ్బంది పడకండి.
-- ఎవరైనా రాలేమంటే ఒకసారి చెప్పి వదిలెయ్యండి అంతే గాని పది సార్లు చెప్పి విసిగించకండి.
-- హోస్ట్/hostess మీ ఆవిడ/ఆయన కి తెలీక పోతే ముందు వాళ్ళని పరిచయం చెయ్యండి.
-- అలాగే మీకు తెలిసిన వాళ్ళని పార్టీ కి తీసుకెళ్ళి అక్కడ వాళ్ళని వదిలేయ్యకండి. మీకు తెలిసిన అతిదులని పరిచయం చెయ్యండి. అది బేసిక్ మానర్స్.
--అందరి ఇళ్ళల్లోను చెప్పుల స్టాండ్, కోట్ క్లోసేట్ ఉండాలని రూల్ లేదు. వచ్చేవారి కోట్ తీసుకుని కావాలంటే లోపల గది లో పెట్టండి. వెళ్ళేటప్పుడు వాళ్లకి తిరిగి ఇచ్చేయ్యోచ్చు. కోట్ కి వంట వాసన అంటుకోవటం ముఖ్యం కాదు. కొంత మంది అదే కోట్ ని రేపు ఆఫీసు కి వేసుకుని వెళ్ళాల్సి వస్తుంది. ఆ కోట్ అలాగే ఉంటె కింద చెప్పుల మీద పడీ, పిల్లలు తొక్కి నానా న్యూసెన్సు అవుతుంది. అలాగే వాళ్ళ చెప్పులని ఒక మూలగా, వరసగా పెట్టమనండి. వెతుక్కోవడంలో ఇబ్బంది ఉండకూడదు.
-- బేబీ shower పార్టీ అవుతే మగ వాళ్ళని పిలవకండి. లేదా వాళ్లకి ఏదైనా సినిమానో లేక మరోటో కాలక్షేపం పెట్టండి.
-- చిన్న పిల్లలు ఉన్నప్పుడు, అందులోను పసి పిల్లలు అయితే మనింట్లో పార్టీ పెట్టక పోవటమే మంచిది.
--భోజనం చేసేటప్పుడు అందరిని పిలవండి చాలా చాల ఆకలి వేస్తున్న, భోజనం చేసి మందులు వేసుకోవాల్సిన ఆడవాళ్ళు కూడా ఉంటారని మర్చి పోకండి.

--"please feed your child first. you can start eating as soon as the men are done" అని అమ్మలకి మీరు సలహా ఇవ్వకండి. ఆవిడ పిల్లల విషయం ఆవిడ చూసుకుంటుంది.

Martha Stewart లెవెల్లో సలహాలు ఇవ్వటం యింక ఆపెస్తా. మీరు కూడా పైన లిస్టు కి dos and don'ts add చెయ్యండి మరి.